Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Ο Δρόμος..

Αυτό που προσπαθεί με κόπο να γυρίσει πίσω σαν ανάμνηση, πονάει. Χτυπάει δυνατά και προκαλέι φόβο...πόνο. Πόσο θα κρατήσει?
Ταξιδεύω..κοιτάω το δρόμο που ανοίγεται μπροστά μου. Έτσι είναι και στη ζωή..Ζωή= αυτοκίνητο γεμάτο πράγματα. Δρόμος ανάμνηση παρόντος και μέλλοντος.

Προσπαθεί κάτι να με κάνει να κοιτάξω πίσω εκεί που όλα τελείωσαν καταστροφικά. Εκεί που δεν υπάρχει φως πια. Εκεί όπου οι λάθος επιλογές εξουσίασαν. Δε θέλω. Έχω φύγει καιρό από όλα αυτά.
Ο δρόμος μοιάζει ατελείωτος και χωρίς στόχο..όμως ξεχνάω..Ξεχνάω πως Αυτός είναι ο Δρόμος, η Ζωή.
Πρέπει να αντισταθώ σε ό,τι με τραβάει πίσω. Ο Δρόμος είναι μπροστά μου γεμάτος Αλήθειες...Αλήθειες δικές Του..

ΕΜ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου